Montevideo, and my little country

On the way home (South America 2015)

I can hardly believe it, I'm back in Europe from my South American trip (3.09-6.10.2015) waiting in Amsterdam for my flight back to Munich. 

Among all the warnings, some dreadful scenarios, and many not necessarly welcome advises, that I had heard before my trip, luckily only one happened to come true. Once you travel to South America, you'll fall in love and will always want to go back.

It seems that it's no longer the Marcioch na Tajwanie blog, but its Marcioch Gdziekolwiek release. As much as I want it to be in English, the name sounds nice only in Polish :)

I'm planning to write a couple of notes on several memories, images, and places I encountered. First though, while still so tired, emotional and inspired, I want to express how happy I am to have met the people that made my trip unforgettable.

Rio de Janeiro

• Angelo, who opened for me the first door in South America, and did much more
• Aziz, the traveller, my soul-mate from The Gulf

Curitiba

• Isabell and Bruno, my amazing hosts and the future of Brazil

Florianopolis

• Javier and Milan Kundera, that will always go together in my memories

Montevideo

• Mateo (and his Mother), who one day simply fished me on a street in Montevideo and made Uruguay my favourite country

Buenos Aires

• my good old friend Luciano, who's still the one
• Susan, my Argentinean lady and inspiration

Iguazu

• Ivan, who showed me the beauty of Iguazu

Off to Malaysia 1-11.06!

Tomorrow I'm starting my first solo backpacking trip.
For 11 days I'll be travelling around continental Malaysia, starting with couchsurfing in Kuala Lumpur at a Muslim family's place. They contacted me when they saw my open request for meeting up with some local couchsurfers, quite a surprise! Feeling both slightly anxious and very excited :)

Dui bu qi (I'm sorry) wo de zhong wen (my Chinese) bu hao (not good)

Dui Bu Qi by Transition.
https://www.youtube.com/watch?v=2XTBwvi0h2E

I love this video, same level of Chinese as me,  says roughly all I could say.  :)

Nice time trying to surf. Yilan.

Żeby u nas były takie przychodnie!

Krok 1:
Przychodnia dla studentów jest na kampusie. Studenci mają blisko, od akademika ok. 5 minut spacerkiem. Przyszłam rano, bo nie wiedziałam jak to wszystko funkcjonuje, przygotowana na to, że swoje trzeba odczekać. Poradzono mi zjawić się równo o 13:20 na zapisy. Lekarz przyjmuje od 14:00.
* W Ożarowie kolejka ustawia się o świcie, formuje wokół furtki, następnie krąży wokół rejestracji w nerwowych ruchach. Termin można dostać mimo wszystko na popołudnie.

Krok 2:
Przyszłam wcześniej. Kolejka na zasadzie kolejności położenia swojej legitymacji na ladzie recepcji, żadnego tłoczenia i przepychania. Tempo zapisywania ekspresowe. Dostałam numerek 5.

Krok 3:
Lekarz przyjmuje od 14:00, informacja oficjalna, to znaczy, że można śmiało wyjść na lunch, nie trzeba pilnować kolejki. Ok 14:20 na tablicy nad gabinetem wyświetliła się 5, nie trzeba znać chińskiego.

Krok 4:
Lekarz oprócz lekarstw na przeziębienie doradził jak najmniej mówić, częste prysznice, twarde cukierki. Przypisał też 5 rodzajów leków na 3 dni. Tempo ekspresowe.

Krok 5:
Skierowano mnie do kasy. Zapłaciłam równowartość 19 zł i myślałam, że w następnym kroku "apteka" dopiero się okaże, ile leki kosztują. Nie, idealnie już przygotowane na 3 dni były do odbioru okienko dalej. Nie trzeba kupować całych opakowań, które i tak się zdążą przeterminować do następnego razu. Informacje docierały automatycznie chwilę przed tym jak zjawiłam się przy każdym z okienek, na żadnym etapie nie było pielęgniarki lecącej zanieść karty.

P.S. Piszę po polsku, bo co to zagranicznych interesuje. Może u nich też tak jest. :)

Zapakowane leki prosto z przychodni.

Ziołowa chińska zupa na zimno z dnia wczorajszego :).

Some random stuff #2

T.J., the owner of "We love cookies" makes his busienss cards himself. This guy is a great salesman too, so that you won't just get your cookies there, but always have a small chat with him. He is a "mei guo ren" (American), has been living here for 12 years, and seems to know pretty much everybody passing by his little cupcake store, which still hasn't had its opening for three years. Kitty showed me this store some two weeks ago, and I must say, it's difficult to resist, since all the little brownies, mango cookies, cheese cakes served as cupcakes, bailey's cupcakes (in the picture) are a rather more attractive dessert option than red beans with tofu.

T.J. in his little kingdom of "We love cookies".

Whitening creams are nothing shocking in Asia, whereas this peculiar item is still pretty eye catching. It's basicly a massage roll, which is supposed to help the user to make her face look thiner. Why would people do so? I love round faces.

Another example of curosities available at Watson's (a chain of personal care stores) are the circle contact lenses. They have a wide black ring on the outside, which widens the eyes’ iris, creating a "cute" appearance, and that's exactly how Taiwanese girls love to look like. They seem to be pretty popular in Taiwan, but rather nobody would wear them on the NTU campus.

The coloured fancy contact lenses.

Finally, aren't these PIEROGI?? :)